Imago Mundi

Caelum crebris imbribus ac nebulis foedum; asperitas frigorum abest. (6) Dierum spatia ultra nostri orbis mensuram; nox clara et extrema Britanniae parte breuis, ut finem atque initium lucis exiguo discrimine internoscas. (7) Quod si nubes non officiant, aspici per noctem solis fulgorem, nec occidere et exurgere, sed transire adfirmant. (8) Scilicet extrema et plana terrarum humili umbra non erigunt tenebras, infraque caelum et sidera nox cadit. (9) Solum praeter oleam uitemque et cetera calidioribus terris oriri sueta patiens frugum pecudumque fecundum: tarde mitescunt, cito proueniunt; eademque utriusque rei causa, multus umor terrarum caelique. (10) Fert Britannia aurum et argentum et alia metalla, pretium uictoriae. (11) Gignit et Oceanus margarita, sed subfusca ac liuentia. (12) Quidam artem abesse legentibus arbitrantur; nam in rubro mari uiua ac spirantia saxis auelli, in Britannia, prout expulsa sint, colligi: ego facilius crediderim naturam margaritis deesse quam nobis auaritiam.